Demodex of puppyschurft

Wat is demodex bij honden precies? Demodicose (ook wel jonge hondenschurft of puppyschurft) is een parasitaire huidaandoening, waarbij grote hoeveelheden demodexmijten (demodex canis) op de huid van de hond zitten.

Deze huidmijten bij honden zijn gelukkig niet besmettelijk, maar vermenigvuldigen zich soms sterk en veroorzaken dan nare huidklachten als jeuk en ontstekingen.

Oorzaak Demodex

De Demodex-mijt is een normale ‘bewoner’ van de hondenhuid. Deze mijten worden door de moederhond op de pups overgebracht.

De mijten hoeven helemaal niet voor klachten te zorgen, maar bij honden met weinig weerstand kunnen de mijten snel in aantal toenemen en in grote aantallen worden ze wél schadelijk voor uw hond.

Puppy’s zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van demodicose dan volwassen honden, omdat hun weerstand nog niet optimaal is. Ook vinden de mijten de leefomgeving bij sommige hondenrassen aantrekkelijker dan bij andere. 

Lees hier meer over: schurftmijt, vachtmijt en oormijt.

Symptomen Demodex

Demodicose zorgt voor huidklachten zoals:

  • kaalheid;
  • huidschilfers;
  • rode huid;
  • verdikking van de huid;
  • soms milde jeuk;

Bacteriën nestelen zich ook graag in de aangetaste huid. Als er een bacteriële ontsteking van de huid bijkomt, krijgt uw hond vaak ook:

Demodex bij een hond - afbeelding vergroten

De verschillende vormen van demodicose bij honden

Er bestaan verschillende vormen van demodicose, de belangrijkste zijn:

  • Lokale demodicose;
  • Gegeneraliseerde demodicose.

Lokale demodicose

De gelokaliseerde vorm  van demodex ontstaat meestal bij puppy’s en honden jonger dan één jaar. De puppyschurft is te herkennen aan roodheid van de huid en wat kale plekken.

Deze zijn meestal alleen rond de ogen, de bek en de voorpoten. Vaak geneest de ziekte vanzelf in zes tot acht weken.

Gegeneraliseerde demodicose

Gegeneraliseerde demodicose komt meestal op een leeftijd van twee tot 18 maanden bij pups voor. Volwassen honden zijn over het algemeen ouder dan vier jaar als ze gegeneraliseerde demodicose krijgen.

Er ontstaan veel kleine plekjes die zich uitbreiden. Ze beginnen op de kop, poten of de romp. Soms wordt een groter deel van de huid aangetast, zoals bijvoorbeeld de hele kop of zelfs het hele lichaam. Een enkele keer ontstaat een oorontsteking door demodexmijten.

De plekken worden in verloop van tijd erger in plaats van beter. Uw hond kan flink ziek worden en bijvoorbeeld koorts krijgen en sloom zijn.

Lees ook: koorts bij hond herkennen en behandelen

De demodicose kan zo ernstig worden dat het levensbedreigend is.

Welke hondenrassen zijn gevoelig voor demodicose?

Demodicose komt bij sommige hondenrassen vaker voor dan bij andere. Rassen met een verhoogd risico op demodicose zijn onder andere:

  • Shar Pei;
  • West Highland White terriër;
  • Schotse terriër;
  • Engelse bulldog;
  • Bulterriër;
  • Mopshond;
  • Dobermann.

Diagnose puppyschurft

De diagnose van Demodex wordt gesteld doordat de dierenarts afkrabsels maakt van de huid. Hiervoor wordt met een scherpe lepel of een mesje over de huid geschraapt. De huid gaat hierbij iets bloeden.

De afkrabsels worden onder de microscoop bekeken. Als hierbij demodexmijten, hun larven of eieren worden aangetroffen, heeft uw hond demodicose.

Demodex hond behandeling

Deze aandoening is niet in alle gevallen makkelijk te behandelen. Meer dan 90 procent van de honden kan genezen, maar de behandeling van Demodex-mijten kan soms wel een jaar duren.

Er zijn regelmatig controles nodig. De belangrijkste reden van het niet slagen van de behandeling is het te vroeg stoppen met de behandeling. Hierdoor kan de demodicose terugkomen.

Lokale demodicose behandelen

Lokale demodicose geneest gelukkig vaak vanzelf binnen zes tot acht weken. Helaas kunnen er na enkele maanden wel weer nieuwe plekjes terugkomen, die daarna weer wegtrekken.

De dierenarts zal meestal geen medicatie meegeven om de mijten te doden. Bij onderzoeken is er namelijk geen verschil gezien in het herstel van honden die wel en honden die niet behandeld werden met een mijtendodend middel.

Vaak zal de dierenarts wel ondersteunende maatregelen adviseren om de algemene gezondheid en weerstand van uw hond te verbeteren. Bijvoorbeeld voedingsadviezen, hygiënemaatregelen of een behandeling tegen wormen.

Als er wel medicatie nodig is om de demodex mijten te doden, dan wordt dezelfde behandeling gegeven als bij gegeneraliseerde demodicose.

Behandeling gegeneraliseerde demodicose

Gegeneraliseerde demodicose kan op verschillende manieren behandeld worden met een mijtendodend middel. Dit kan een tablet zijn, die u met voer of direct in de bek van uw hond kunt geven.

Uw hond kan ook druppels voor in de nek voorgeschreven krijgen, zodat u de demodex bij uw hond zelf kunt behandelen. In uitzonderlijke gevallen, als de voorgaande twee manieren niet werken, kan een speciale demodex shampoo voor honden geadviseerd worden.

Omdat deze shampoo gevaarlijke stoffen bevat, wordt deze tegenwoordig nog maar weinig gebruikt.

Herhaling van de behandeling

De behandeling moet vaak meerdere keren herhaald worden. In de behandelperiode worden er ter controle opnieuw afkrabsels gemaakt door uw dierenarts.

De eerste controle wordt vier - zes weken na de start van de behandeling gedaan. Vervolgens wordt uw hond iedere twee - vier weken gecontroleerd.

Als er twee keer achter elkaar geen mijten meer gevonden zijn, kan vier weken na het laatste afkrabsel gestopt worden met de behandeling.

De behandeling duurt minstens 12 weken. De klachten zijn meestal al eerder verdwenen.

Als uw hond ook een bacteriële huidontsteking heeft, moet deze apart behandeld worden. De dierenarts zal met u bespreken of een antibioticakuur of antibacteriële shampoo nodig is voor uw hond.

Behandeling van onderliggende oorzaken

Bij volwassen honden ontstaat gegeneraliseerde demodicose vaak doordat ze last hebben van een andere aandoening die de weerstand verminderd. Hierdoor hebben de mijten namelijk vrij spel.

Als er nog niet bekend was dat uw hond al ziek was, dan zal de dierenarts onderzoeken wat er aan de hand is en de onderliggende aandoening behandelen.

Ook het gebruik van bepaalde medicatie kan zorgen voor een slechtere weerstand. Als uw hond medicatie krijgt die zorgt voor een verminderde afweer, kan het nodig zijn om hiermee te stoppen. De dierenarts zal samen met u kijken naar de beste oplossing.

Voor sommige honden is het beter om gesteriliseerd te worden wanneer zij gegeneraliseerde demodicose hebben. Tijdens de loopsheid komen de klachten namelijk soms terug of worden erger.

Demodex voorkomen

Gelukkig is Demodicose niet besmettelijk voor andere honden of katten of voor de mens. U hoeft dus niet bang te zijn dat uw hond andere dieren besmet.

Gegeneraliseerde demodicose bij jonge honden is mogelijk erfelijk. De manier waarop demodex overerft is nog niet bekend.

Om te voorkomen dat meer honden gegeneraliseerde demodicose krijgen, is het advies om niet meer te fokken met honden die gegeneraliseerde demodicose hebben gehad en hun ouders.

Vraag het uw dierenarts

Twijfelt u, of heeft u vragen? Vind een dierenkliniek in de buurt en vraag het uw dierenarts.

Contact a veterinarian

Error

An error has occurred. This application may no longer respond until reloaded.