Wat is incontinentie bij een hond?
Incontinentie is het onvrijwillig lekken of druppelen van urine. Bij incontinentie heeft de hond hier geen weet van en kan er dus ook niks aan doen. Het gaat hier dus om onbewust urineverlies.
Je kunt dit merken doordat de hond een natte plek achterlaat in de hondenmand of op de vloer.
Incontinentie: hond plast in huis
Met de uitleg van ‘incontinentie’ hierboven is er een duidelijk verschil met een hond die bewust in huis plast. Als je hond bewust in huis plast, neemt hij plashouding aan. In de praktijk kan het verschil tussen incontinentie en een hond die in huis plast moeilijk te onderscheiden zijn.
Zindelijkheid
Verder is er nog de vraag of je hond zindelijk is. Lees ook: puppy zindelijk maken
Symptomen van incontinentie bij honden
Wanneer een hond last heeft van incontinentie, kunnen de volgende symptomen voorkomen:
- een natte mand na het opstaan
- het druppelen van urine tijdens het lopen
- plekjes met urine vinden waar de hond heeft gezeten of gelegen
- met urine doordrenkte vacht
- verkleuring van de huid of vacht
Oorzaak incontinentie bij honden
De meest voorkomende oorzaak van urineverlies bij honden heeft te maken met een onvoldoende werking van de sluitspier, dit wordt door dierenartsen ook wel USMI (urethrale sfincter mechanisme incompetentie) genoemd. Een slecht werkende sluitspier kan onder andere het gevolg zijn van gewicht en leeftijd.
- Incontinentie komt meer voor bij teven dan bij reuen
- Incontinentie komt vaker voor bij gesteriliseerde honden
Andere oorzaken
Urineverlies kan ook andere oorzaken hebben dan incontinentie, waaronder:
- aangeboren blaasafwijking
- blaasontsteking
- tumor
- aandoening aan de wervelkolom
- aandoeningen aan het zenuwstelsel
Het is altijd van belang te achterhalen waar het probleem precies zit om tot mogelijke behandeling van incontinentie over te kunnen gaan.
Verstoord samenspel
Onder normale omstandigheden werken de hersenen en de blaas samen om ervoor te zorgen dat er op gewenste momenten geplast wordt. Bij incontinentie is deze balans verstoord. Bij USMI is de sluitspier onvoldoende in staat om de blaasinhoud tegen te houden en verliest de hond op ongewenste momenten urine.
Behandeling van incontinentie bij de hond
In de meeste gevallen is een behandeling met medicijnen nodig. Wanneer medicijnen niet (meer) helpen, kan er ook een chirurgische ingreep gedaan worden.
Wat kun je zelf doen bij incontinentie hond:
- straf een hond die urine verliest door incontinentie niet. In het geval van incontinentie kan de hond er niks aan doen.
- zorg dat er altijd vers water beschikbaar is, water weghalen verhelpt het probleem niet. Het is juist belangrijk om uitdroging te voorkomen als er sprake is van een onderliggende ziekte.
- hou de slaapplaats van de hond zo droog mogelijk, urine werkt irriterend op de huid.
- bij een afspraak met de dierenarts, kan het nuttig zijn om urine van je hond mee te nemen. Deze kan de arts dan onderzoeken. Lees ook: urineonderzoek hond en urine opvangen hond
Behandeling met medicijnen
De dierenarts kan medicijnen voorschrijven om incontinentie te verhelpen. Er zijn twee medicijnen die veel voorgeschreven worden: Een medicijn om de spanning op de sluitspier van de blaas te verhogen, dit werkt in 85% van de gevallen. En een medicijn waardoor de sluitspier van de blaas gevoeliger wordt voor signalen die hem laten aansturen, dit werkt in 80% van de gevallen. Deze twee medicijnen kunnen ook gecombineerd gegeven worden voor een samenwerkend effect.
Behandeling via een kijkoperatie
Bij een slecht werkende sluitspier kan via een kijkoperatie de urinebuis worden vernauwd. Dit gebeurt door onder het slijmvlies een opvulmiddel in te spuiten. De sluitspier hoeft dan minder hard te werken om de urinebuis af te sluiten, waarmee in veel gevallen het urineverlies kan worden verminderd.
Behandeling via een operatie
Wanneer medicatie niet (meer) werkt is een chirurgische ingreep een uitstekende optie gebleken. Bij deze ingreep wordt er een artificiële sluitspier geplaatst. Bij deze sluitspier kan de druk verhoogd en verlaagd worden doormiddel van het inspuiten van een fysiologische zoutoplossing in een onderhuidse injectiepoort. Wel moet per individu de juiste druk gevonden worden om het systeem goed te laten werken, dat kan soms een tijdrovend proces zijn.