De hartproblemen van de Engelse Bull Terriër
Het is bekend dat er bij de Engelse Bull Terriër (EBT) regelmatig een hartruis wordt gehoord en hartaandoeningen worden geconstateerd. Meest voorkomend zijn een vernauwde aorta, aortastenose, en verkeerd aangelegde kleppen tussen de linker kamer en voorkamer, mitralisklepdysplasie, eventueel met mitralisklepstenose. Deze aandoeningen kunnen lijden tot flauwtes, plotse dood en congestief hartfalen.
Bovenstaande aandoeningen zijn aangeboren en zouden erfelijk kunnen zijn. Hoe vaak hartaandoeningen nu precies voorkomen in de populatie in Nederland en België is niet bekend. In AniCura dierenkliniek Eersel komen vaak Engelse Bull Terriërs voor een hartecho om te kijken of deze kunnen worden ingezet voor de fokkerij.
Het onderzoek
Van de 54 Engelse Bull Terriërs die in de kliniek zijn geweest of getest zijn op locatie in een periode van drie jaar en twee maanden zijn de hartscreeningresultaten bekeken.
Alle dieren werden algemeen onderzocht. Vervolgens werd er een echo en een ECG gemaakt. Daarnaast zijn de onderzoeksresultaten van drie andere onderzoekers bekeken.
Resultaten van het onderzoek
Van de 54 honden in de kliniek waren er:
- 19 mannelijk en 34 vrouwelijk;
- De leeftijd van de honden lag tussen de 0.5 en 6 jaar;
- 30 procent van de honden had een hartruis;
- De gemeten maximale bloedsnelheid in de Aorta lag tussen de 1.7 en 3.0 m/s met een gemiddelde van 2.3 m/s.
Van de 29 honden gezien door andere onderzoekers waren er:
- 8 mannelijk en 20 vrouwelijk;
- De leeftijd van de honden lag tussen de 1.5 en 5 jaar;
- 12 % van de honden had een hartruis;
- De gemeten maximale bloedsnelheid in de aorta lag tussen de 1.3 en 2.8 m/s met een gemiddelde van 2.0 m/s.
Conclusie van het onderzoek
Tijdens hartscreening bij de Nederlandse en Belgische populatie Engelse Bull Terriër fokdieren worden vaak hartafwijkingen gevonden. Een verhoogde maximale bloedsnelheid in de aorta wordt door alle onderzoekers bij een groot deel van de gescreende dieren gevonden.
Er wordt regelmatig een kleine lek op de mitralisklep gevonden maar bij geen enkele hond is er sprake van ernstige mitralisklepdysplasie of –stenose. Van de 83 geteste honden hadden maar 21 honden een aortasnelheid onder de 2 m/s (25 procent).
Slechts een klein deel (33 procent) van de Engelse Bull Terriërs met een hartafwijking op echo, had ook een hartruis waaruit blijkt dat alleen luisteren met een stethoscoop een onbetrouwbare screeningsmethode is. Honden die een hartruis hebben hoeven nog geen ernstige hartafwijking te hebben. Dit kan variëren van een minimale tot een matige hartafwijking.
We weten dat er uit een onderzoek in Amerika en Australië blijkt dat de Bullterriër daar ook gemiddeld een grotere bloedsnelheid over de aorta heeft dan andere rassen. Een bloedsnelheid over de aorta tot 1.8-2 m/s wordt bij een gemiddeld hondenras als normaal beschouwd.
Erfelijke hartafwijking Engelse Bull Terriër
Bij vele hondenrassen komen erfelijke hartafwijkingen voor. Zo ook bij de Bullterrier. Sommige erfelijke afwijkingen zijn bij de geboorte al aantoonbaar. Andere ontwikkelen zich in de loop van het leven. De meest voorkomende hartafwijkingen bij de Bullterrier zijn lekkende hartkleppen en aortastenose. Deze twee aandoeningen kunnen voorkomen in geringe tot zeer ernstige mate.
Lekkende hartkleppen heeft vaak een erfelijke basis maar ontstaat in de loop van het leven. Het lek wordt veroorzaakt door verdikking en vervorming van klepdelen en ophangbanden van de klep. Hierdoor lekt er bloed van de linker kamer terug naar de linker boezem tijdens de samentrekking van het hart.
In minder erge mate kan het hart het lek goed compenseren. Als het lek groter wordt kunnen er symptomen van linker hartfalen ontstaan: moeilijk ademen, hoesten, flauwtes, inspanningsintolerantie.Uit een studie gedaan onder de Australische Bullterriers blijkt dat ongeveer 39 procent van de Bullterriers deze aandoening heeft.
Diagnose lekkende hartklep
Door het lekken van het bloed naar de boezem ontstaat er een hartbijgeruis. Op röntgenfoto's is een hartvergroting zichtbaar door het compenseren van het hart. In een erger stadium kan er met een foto, vocht op de longen worden opgespoord.
Door middel van echografie kan vergroting van de linker harthelft, de verdikte klep, de lekkage van de klep kunnen worden opgespoord.
Omdat deze aandoening in de loop van het leven pas ontstaat, is het niet zo dat als een hond de aandoening niet heeft, dat de hond het ook niet zal krijgen.
Aortastenose
Aortastenose wil zeggen dat de aorta vernauwd is. Deze aandoening is de meest voorkomende aangeboren hartaandoening bij de hond. Het blijkt dominant over te erven met modifiërende genen. Uit een onderzoek onder de Australische Bullterriers bleek dat 53 procent van de honden deze aandoening in min of meerdere mate had.
De vernauwing is meestal niet aanwezig bij de geboorte, maar ontwikkelt zich gedurende de eerste vier - acht weken en evolueert tot een leeftijd van 12 - 18 maanden. Door de stenose ontstaat er een drukoverbelasting in de linker kamer, hierdoor verdikt de linker hartspier. De hartspier wordt hierdoor stijver waardoor de druk nog meer toeneemt. Afhankelijk van de ernst van de vernauwing ontstaan er klachten.
Met milde stenose zijn er vaak geen klachten. Met matige stenose: normale levensduur en -kwaliteit mogelijk. Op latere leeftijd is er eventueel medicatie nodig. Erge stenose komt met een beperkte levensverwachting.
De klachten die kunnen ontstaan zijn: vermoeidheid bij inspanning, flauwtes en plotselinge dood. De stenose kan opgespoord worden met stethosocoop of echografie.
Een hartscreening op aortastenose is maar eenmalig nodig als deze na de leeftijd van 18 maanden gebeurt. Uit onderzoek bij de Bullterriërs in Australië blijkt er een hogere gemiddelde stroomsnelheid van het bloed in de aorta aanwezig te zijn dan bij andere rassen.
Als liefhebbers van de Bullterrier zouden we moeten proberen om de uitbreiding van deze hartaandoeningen in het ras te voorkomen. Het zou interessant zijn om fokdieren te screenen op deze twee hartaandoeningen en op basis van de resultaten een fokbeleid te ontwikkelen.
Advies aan fokkers van de Engelse Bull Terriër
Op basis van de gegevens die we nu hebben, is het lastig om een goed fokadvies te geven. Er is niet bekend hoe vaak hartafwijkingen voorkomen in de hele Engelse Bull Terriër populatie.
Omdat er tijdens screening van fokdieren vaak hartafwijkingen worden gevonden is het belangrijk de populatie grotendeels te screenen door middel van een echo om grootte en functie van het hart in beeld te brengen en tevens lekkende kleppen, gaatjes en vernauwingen van uitgangen op te sporen. Zo kunnen normaalwaarden voor de Nederlandse (en Belgische) Engelse Bull Terriër vast worden gesteld.
Op deze manier voorkomen we dat dieren ten onrechte uit gesloten worden van de fokkerij en kan er advies worden gegeven of een ouderdierenpaar een goede combinatie is.
Het meest ideaal zou zijn om de dieren met een hartafwijking ook echografisch op te volgen om te zien of er ooit klachten komen van de hartafwijking die is geconstateerd.
De voorgestelde hartscreening moet betrouwbaar en herhaalbaar worden uitgevoerd.