Waarom diergeneeskunde toch het mooiste beroep voor mij is.
Vrijdagmiddag 17.00 uur. Een collega wil graag een kat doorsturen met vermoedelijk een gat in het middenrif. “Welja de ideale tijd voor dit soort dingen” denk ik terwijl ik naar huis bel dat het wel eens wat later kan worden.
Er komt een ernstig benauwde kat aan die er slecht aan toe is. Bij de controle foto’s zien we veel vocht in de borstholte. Het middenrif is niet goed zichtbaar. Daar zou best eens een gat in kunnen zitten, maar eerst moet het vocht eruit. Nelson wordt opgenomen krijgt zuurstof en vochtafdrijvers. De intensieve behandeling leidt tot een verbetering van de toestand van Nelson.
Er is frequent contact met de eigenaar die op vakantie in het buitenland is. Maar na enkele dagen verslechtert de toestand. Nelson ligt erbij als een dood vogeltje. Het vocht wil niet echt weg en we besluiten drains in de borstholte zowel links als rechts aan te brengen. Er komt aan de linkerkant dikke pus uit. Dat is niet best. Maar door het spoelen van de borstholte verbeterd Nelson enorm.
Een rare vlek blijft echter op de röntgenfoto zichtbaar. We besluiten te gaan opereren. Rechts is de long zo goed opgeknapt dat we dat wel aandurven. De linkerborstholte wordt geopend. Een nog nauwelijks als long herkenbaar vies vormsel wordt verwijderd. We sluiten de borstholte en wissen het zweet van ons voorhoofd als de operatie succesvol is beëindigd. Nelson knapt nu zienderogen op en de drains kunnen worden verwijderd.
De patholoog en de bacterioloog lossen het raadsel op. Een bijtwond van een andere kat in de borstkas heeft dit alles veroorzaakt. We noemen hem Luis Suarez.
