Even een greep van deze afgelopen periode. “Dokter mijn konijn eet niet meer en zit zo stil. Soms gaat er een rilling over zijn rug. Zou hij koorts hebben?”
Ik onderzoek het konijn en zie direct dat het konijn niet alleen is. Een honderdtal maden krioelen bij de staart en omgeving. Zeker een derde van het konijn zijn huid is verdwenen. Ik kijk op de spieren van de rug en de achterzijde van het konijn als ik zijn vacht optil. De maden zoeken verschrikt een heenkomen. “hier is helaas niets meer aan te doen” zeg ik. “hebt u groene glanzende vliegen gezien? Die leggen eitjes in de natte vacht en daar komen maden uit.”
De eigenaresse knikt met betraande ogen. “maar gister was er nog niets” zei ze. “Dat klopt zei ik “ maar in enkele uren is het kwaad geschied. Dit konijn kan ik helaas niet meer redden. Maar er is een preventief middel dat voor uw andere konijnen dat dit kan voorkomen. Nadat dat ik het konijn in had laten slapen ging de eigenaresse met het preventieve middel naar huis.
Mevrouw Groen kwam die dag voor de derde keer. “alweer een konijn dat plotseling ziek wordt. Ik weet het niet meer. De andere twee zijn al dood” sprak ze moedeloos. Na onderzoek van het konijn was het al snel duidelijk. De nieuwe dodelijke konijnen ziekte. ”we kunnen de overgebleven konijnen vaccineren, maar dat geeft geen zekerheid, misschien zijn ze al besmet en dan helpt vaccineren niet.” Zei ik. Maar we kunnen het proberen.
Als u konijnen eigenaren kent dan moet u ze vertellen dat ze groot gevaar lopen” zei ik. Toen we ook nog een hond met de ziekte van Weil hadden die niet gevaccineerd was werd ik wel een beetje verdrietig. Al dat dierenleed dat voorkomen had kunnen worden…..
