De telefoon ging om 12 uur s’nachts. Een verontruste mevrouw aan de telefoon. “Dokter mijn kat is denk ik aangereden. Er zit bloed in zijn ogen.” Sprak zij. Ik was direct klaarwakker. “Komt u maar naar het dierenziekenhuis.” Zei ik. Snel kleedde ik mij aan en ging op pad.
Aangekomen bij de praktijk zag ik dat de vrouw mij al stond op te wachten. Gekleed in een soort Roy Donders huispak en al volledig afgeschminkt. Ik zag haar bezorgde blik. “Komt u binnen we gaan snel kijken.” Zei ik. We gingen naar de spreekkamer en daar zag ik de poes. Beide ogen waren gevuld met bloedslierten. Het leek wel een kat uit een horrorfilm.
“Zo kwam hij vanavond thuis, ik denk dat er een auto tegenaan is gereden maar ik kan geen wonden ontdekken.” Ze vermelde terloops dat de kat erg rusteloos was en mager geworden was op haar oude dag. Ik zag behalve bloed in beide ogen verder geen tekenen van een aanrijding. Ik begon een stukje van de staart te scheren. “dokter wat doet u nu?” riep de vrouw verbaasd. :”Ik ga de bloeddruk van uw kat opmeten” legde ik uit.
Ik had al bij het algemeen onderzoek gevonden dat de kat een hoge hartslag had en een duidelijk voelbare schildklier. “Ik denk dat uw kat door een te snel werkende schildklier een hoge bloeddruk heeft gekregen. “Oh hemel,” riep zij uit. “mijn man heeft ook hoge bloeddruk maar hij neemt zijn pillen nooit in. Nu kan ik hem laten zien wat er gebeurt als je hoge bloeddruk hebt!” Het leek wel of ze blij was dat haar kat dit overkomen was….
