De reu Dominique was een imposante verschijning, maar toch een heel sympathieke Stafford. Dit keer niet met een zwaar getatoeëerde kaalhoofdige Feyenoord hooligan, zoals het cliché wil, maar met een keurig baasje en bazinnetje.
“dokter wat we ook doen Dominique eet naast zijn voer alles wat los en vast zit.” Sprak de eigenaresse bezorgd. “Ik ben zo bang dat hij nu weer iets heeft gegeten wat we operatief moeten laten verwijderen. “ Het vorige jaar hadden we bij Dominique al een paar sokken uit zijn maag gehaald. Hij had een voorkeur voor gedragen kleding, dat was duidelijkt. Wat ze ook deden hij zag altijd wel een kans om de wasmand te vinden.
Nu was het een hele tijd goed gegaan. Maar Dominique was duidelijk niet lekker. Met een kromme rug stond hij droevig voor zich uit te staren. Bij aanraken van de buik piepte hij klagelijk. Nu zagen we op de röntgenfoto duidelijk dat “iets” de darmen verstopte. Textiel is op een röntgenfoto nauwelijks zichtbaar. Echter de aanwijzingen waren duidelijk: Dominique moest weer geopereerd worden.
Die ochtend keek de hele praktijk vol verbazing naar de de damesstring die we uit de dunne darm haalden. Na uitspoelen door de assistente bleek het om een roze te gaan. De operatie verliep verder goed en tevreden over de goede afloop belde ik het opgegeven 06-nummer. De eigenaresse nam vrijwel direct op. “En?” sprak ze. Ik hoorde de spanning aan de andere kant van de lijn. Blij vervolgde ik: Ik kan u vertellen dat Dominique weer helemaal zal herstellen en dat we een roze kanten string uit de darm gehaald hebben.”
Het bleef te lang stil aan de andere kant van de lijn. “Maar ik draag helemaal geen strings” hoorde ik nog net toen ze de verbinding verbrak.
