Nieuw: onze Senior Check

Met uitgebreide controles sporen we ouderdomsgerelateerde aandoeningen bij honden en katten op tijd op. Meer weten? Ga naar: Senior Check

Lage rugpijn bij hond

Hoe herkent u lage rugpijn bij uw hond? Wat kunnen de oorzaken zijn van de lage rugpijn en wat zijn mogelijke behandelingen?

Lees hier het advies van onze orthopedische expert Wilco Rasenberg.

Klachten bij lage rugpijn hond

  • trager gaan zitten, staan en liggen,
  • slecht of niet meer kunnen springen
  • spierzwakte in de achterpoten
  • slappe en laag gedragen staart
  • incontinentie van urine en ontlasting
  • verlamming van de achterhand

Als een uittredende zenuw naar één van de achterpoten wordt samengedrukt, kan een kreupelheid van een achterpoot de meest opvallende klacht zijn.

Oorzaken lage rugpijn bij hond

Lage rugpijn kan veel oorzaken hebben zoals bijvoorbeeld:

  • ontstekingen
  • tumoren
  • wervelbreuken
  • misvormingen van wervels
  • OCD van de eindplaat van heiligbeen of laatste lendewervel

De meest voorkomende oorzaak is de instabiliteit van de facetgewrichtjes en tussenwervelschijf van laatste lendenwervel (L7) en Heiligbeen (S1). Dit ziektebeeld wordt Degeneratieve Lumbosacrale Instabiliteit, ofwel DLSS genoemd.

Wat is DLSS, ofwel het Cauda Equina Syndroom (CES)?

Bij de hond, die zeven lendenwervels heeft, eindigt het ruggenmerg ter hoogte van de vijfde lendenwervel. Vanaf daar lopen vele zenuwen door het wervelkanaal via uittreed openingen tussen de wervels en verschillende openingen in het heiligbeen naar alle delen van het achterlijf. 

De laatste lendenwervel /L7 en het heiligbeen /S1 zijn verbonden door een tussenwervelschijf aan de onderzijde en twee kleine gewrichtjes aan de bovenzijde. Deze bundel van zenuwen lijkt in vorm op een paardenstaart, in Latijn: Cauda Equina. 

Een hond kan aanleg hebben voor een instabiel L7-S1 gewricht. Ook de bouw van de rug zelf heeft een grote invloed op de krachten die zich afspelen ter hoogte van deze wervel overgang.  

Bij deze honden is al op jonge leeftijd met röntgenonderzoek vast te stellen dat bij strekken van het L7-S1 gewricht het heiligbeen sterk naar beneden kantelt.

Door een instabiliteit tussen de laatste lendenwervel en het heiligbeen kan slijtage van de tussenwervelschijf ontstaan wat leidt tot een toenemende uitpuiling van de tussenwervelschijf tegen de zenuwen. Vaak wordt dit een lage rughernia genoemd. 

Lees ook: hernia tussenwervelschijf

Deze uitpuiling kan een doorlopende druk op een zenuw veroorzaken. Dit is erg pijnlijk. Meestal betreft dat de zenuw die tussen de laatste lendenwervel en het heiligbeen het wervelkanaal verlaat. In deze gevallen ervaart de hond pijn in de achterpoot zodat het voor de eigenaar vaak lijkt of de hond kreupel is aan die achterpoot.

In andere gevallen is de druk op de zenuwen alleen te hoog bij het strekken van de rug bij het opstaan of omhoog springen. Dit ziektebeeld heet Degeneratieve Lumbo Sacrale Stenose, DLSS.

Illustratie van een lengtedoorsnede van de laatste lendenwervel en heiligbeen

B: uitpuilende tussenwervelschijf

Bron illustratie: Veterinary Surgery Small Animals, Tobias. 

Diagnose

De diagnose kan gesteld worden door een combinatie van ziektegeschiedenis, lichamelijk onderzoek en röntgenonderzoek. In veel gevallen is voor een juiste diagnose aanvullend onderzoek noodzakelijk in de vorm van een CT-scan of MRI-scan.

CT-scan: Dwarsdoorsnede van de wervelovergang tussen L7-S1Behandeling lage rughernia / DLSS

Behandeling lage rughernia / DLSS

De behandeling in geval van een scheur of uitpuiling van de kern van de tussenwervelschijf is vrijwel altijd operatief, omdat medicijnen over het algemeen niet (blijvend) effectief zijn. 

Bij de operatie wordt een klein gedeelte van de ‘bovenzijde’ van de laatste lendenwervel en heiligbeen verwijderd, waarna de inklemming van de zenuwen weggenomen kan worden. Een deel van de tussenwervelschijf en de kern van deze tussenwervelschijf worden weggenomen. 

Indien nodig wordt een chirurgische techniek toegepast om het kantelen/ verzakken van het heiligbeen te stoppen. Hiervoor gebruiken wij een een techniek met zogenaamde stopschroeven. 

Deze schroeven worden dusdanig in het heiligbeen geplaatst en omgeven door een transplantaat van patiënt-eigen bot, dat een blijvende natuurlijke beperking van de instabiliteit ontstaat. De gewrichtjes worden aldus niet verstijfd maar wel gestabiliseerd. 

Vooruitzichten bij CES/DLSS

De vooruitzichten zijn afhankelijk van de aanwezige botveranderingen, zenuwbeschadiging en instabiliteit van de lumbosacrale overgang. Over het algemeen zijn de vooruitzichten van deze operatie gunstig!

Neem contact op met een van onze deskundige chirurgen

Bent u op zoek naar een ervaren chirurg voor onderzoek en behandeling van uw hond? Neem dan contact met ons op. 

Brochure

Download hier onze brochure over lage rugpijn

Error

An error has occurred. This application may no longer respond until reloaded.