“Bij de SDU is geen dag hetzelfde”

Wilhelmien Kool is assistent praktijkmanager bij de SDU wat inhoudt dat ze een hele grote diversiteit aan taken heeft en de praktijkmanager ondersteunt bij de werkzaamheden om de kliniek in goede banen te leiden. Naast haar kantoorwerkzaamheden werkt ze ook als anesthesist en zorgt ze voor de operatiepatiënten.

Lees meer over Wilhelmien Kool

Maandag – Zodra ik op de kliniek aankom pak ik een kop koffie en start ik de week met de bestellingen voor medicatie, medische gebruiksmiddelen, implantaten enzovoorts . Ik ben ervoor verantwoordelijk dat we nooit iets tekort komen in de kliniek en maak zodoende drie keer in de week een ronde langs alle voorraden. Wij werken met minimaal twintig verschillende leveranciers dus dit is altijd een hele klus!

Verlamde teckel

Op maandag en woensdag werk ik in de anesthesie dus na de bestellingen kleed ik mij snel om en ga aan de slag met mijn eerste patiënt. Er is een teckel binnengekomen met een verlamming aan de achterzijde. We maken haar narcose klaar en leiden haar in zodat we een CT-scan kunnen maken. Hiervoor moet de patiënt volledig stilliggen, vandaar dat we de patiënten in slaap brengen. Op de CT-scan is al snel een flinke hernia zichtbaar en na spoedbeoordeling van onze radioloog Susanne Boroffka en in overleg met de eigenaar gaan we haar verder voorbereiden op de operatie die Rick Beishuizen, Europees Specialist Chirurgie in opleiding uitvoert. De operatie en narcose verlopen prima en ik blijf bij haar in de opname zitten tot ze rustig wakker wordt.
Na de middagpauze heb ik een ouder hondje met chronische oorproblemen die bij Europees specialist KNO- weke delen chirurgie, Gert ter Haar voor onderzoek komt. Ook van deze patiënt maken we onder narcose eerst een CT-scan en daarna gaan we endoscopisch kijken wat er in het oor aan de hand is. Met behulp van de CT-scan is het stellen van een diagnose en daarmee ook het instellen van een behandeling veel beter en effectiever. De trommelvliezen van dit oudje zijn gelukkig intact maar beide oren zijn enorm ontstoken. De patiënt zal naar huis gaan met een oorzalf kuur waarmee de klachten hopelijk snel voorbij zullen zijn.

Dinsdag – ik rijd ’s ochtends eerst langs de apotheek om medicatie op te halen voor de kliniek en ga gelijk even naar de supermarkt om wat fruit voor mijn collega’s te halen. Zodra ik bij de kliniek aankom word ik gevraagd door Europees specialist interne geneeskunde, Ronald van Noort om te helpen met een angstig katje. Ik ben een van de “kattenfluisteraars” in de kliniek en word regelmatig gevraagd om bij katjes te komen helpen. Dit poesje vindt het bezoekje erg spannend en de arts wil graag bloed afnemen. Met een beetje liefde en geduld gaat het gelukkig prima en hebben we al snel wat bloed om op te sturen naar het laboratorium.

Ik duik daarna mijn kantoor in en start met het beantwoorden van een grote hoeveelheid e-mails. Aanvragen voor stages, mails van leveranciers, offertes, reclame enzovoorts. Ondertussen zet ik mijn zoektocht naar enkele veel gebruikte producten, die vanwege corona niet leverbaar zijn voort. Om toch aan deze producten te komen, moet ik creatief zijn. Gelukkig lukt het me tot nu toe nog altijd deze producten te bemachtigen en kunnen we alle behandelingen blijven uitvoeren.

Woensdag – vandaag begin ik weer met de bestellingen en ga gelijk daarna aan de slag met de eerstvolgende anesthesie patiënt. Er is een oudere kat voor een second opinion gebracht, die verdacht wordt van een tumor in de neus. Vanwege de hoge leeftijd heeft Europees Specialist anesthesiologie en pijnbestrijding Joost Uilenreef een aangepast anesthesieprotocol gemaakt. De kat gaat eerst voor een CT-scan van de kop en we nemen ook de longen hierin mee zodat de radioloog (Susanne Boroffka, Europees specialist diagnostische beeldvorming) bij beoordelen van de CT-scan kan zien of er inderdaad sprake is van een tumor en van uitzaaiingen. Na de CT-scan neemt Gert ter Haar nog een kijkje in de neus zelf en neemt een biopt van afwijkend weefsel om op te sturen naar uit lab. Ik maak het oudje weer wakker en leg haar op een warmtematje en gewikkeld in een zacht fleecekleedje in een hokje tot de eigenaar haar weer mee kan nemen . Gelukkig blijkt er later geen sprake van een tumor te zijn, alleen een hele forse ontsteking en daardoor afwijkend weefsel.

Mopshond met oogproblemen

Op naar de volgende patiënt, op woensdag sta ik regelmatig ingedeeld bij Europees Specialist oogheelkunde Rick Sanchez. We hebben vandaag twee patiënten staan, eerst een katje waarbij de traanbuizen gespoeld moeten worden en daarna een mopshond met een flinke ulcus (beschadiging van het hoornvlies) voor operatie. Mijn collega’s hebben de narcosemiddelen al klaargelegd dus na het katje kan ik de mops voorbereiden voor de narcose. Na het inleiden van de patiënt leggen we hem op de ok-tafel aan alle monitoringapparatuur en wassen we het oog. De arts voert de operatie uit waarbij het beschadigde deel wordt verwijderd en het gezonde hoornvlies wordt verplaatst over het deel wat nu mist. Als laatste wordt er een beschermende lens geplaatst en het oog dicht gehecht zodat het goed kan herstellen. Bij de controle over twee weken wordt het oog weer geopend en de lens verwijderd, waarbij de oogarts kan kijken hoe het herstel is gegaan. Nadat ook dit patiëntje wakker is geworden help ik mee opruimen en duik ik nog even mijn kantoor in voor administratieve werkzaamheden.

Vrijdag – Na een vrije donderdag ga ik vrijdag weer fris aan de slag. Ik start mijn dag met het verzorgen van de opnamedieren. Op de andere dagen wordt dit door Simone gedaan maar vandaag is ze vrij en heb ik de eer. Vandaag is het rustig. Er zit een Franse bulldog dit gisteren geopereerd is aan een hernia en een jong poesje die vandaag wordt geopereerd aan een breuk van het bovenbeen. Ik maak de hokjes schoon en geef de medicatie. Het hondje mag lekker eten en krijgt wat knuffels, het poesje krijgt alleen de knuffels want die moet nuchter zijn voor de operatie.

Daarna heb ik een stage-afspraak staan, er komt vandaag een meisje meelopen om kennis te maken met ons team en de kliniek. Ik neem tijdens deze gesprekken altijd de stage-opdrachten met ze door en we bespreken hoe een werkdag bij ons eruit ziet. Na het gesprek laat ik haar omkleden in een operatiepak en kan ze meekijken bij de anesthesie.

Vervolgens loop ik nog een rondje door de kliniek voor het verzamelen van alle bestellingen en plaats ik deze bij de desbetreffende leveranciers.

De rest van de dag vermaak ik mij met wat administratieve werkzaamheden en ben ik erg druk met een groot project. Wat dit project inhoudt is nog een verrassing maar tegen de zomer zullen we dat onthullen.

 

Heeft dit artikel u geholpen?

Selecteer wat bij uw situatie past of typ het zelf. We waarderen uw feedback heel erg!

Dank u!

We waarden dit heel erg

Fout

Er is iets fout gegaan. Deze functie reageert waarschijnlijk niet tot de pagina is vernieuwd