Samson is een imposante Berner Sennenhond: een grote zachte goedzak en zo aanhankelijk dat hij soms bijna letterlijk op je voeten gaat liggen. Zijn eigenaar komt op consult omdat ze een bult in de huid van Samson heeft ontdekt.
“Hij had eerst een klein knobbeltje op zijn flank, maar het wordt ineens groter,” vertelt ze.“Ik dacht nog: misschien een vetbult. Maar het groeit wel erg snel.” “Een vetbult zou inderdaad kunnen, maar niet elke bult is onschuldig. Ik stel voor om een punctie te doen. Met een dunne naald haal ik dan wat cellen uit de bult voor onderzoek.” “Dat is goed. Ik wil graag zekerheid!”
Samen met de assistente scheer ik de vacht op de plek van de bult. Met wat alcohol ontsmet ik de huid. Vervolgens neem ik drie puncties uit de bult en doe de cellen op een objectglaasje. Samson blijft keurig stilzitten.
Onder de microscoop wordt het al snel duidelijk: dit is geen vetbult. Het is een mastocytoom, een kwaadaardige tumor van de mestcellen. Dat klinkt misschien als een ingewikkeld woord, maar in de praktijk betekent het dat deze bult zich onvoorspelbaar kan gedragen en ook kan uitzaaien, bijvoorbeeld naar de lever of de milt.
Samsons eigenaar kijkt me geschrokken aan. “Dus het is kanker?” Ik knik. “Ja, maar het is te behandelen. We moeten wel snel handelen: een echo van de buik om te kijken of er uitzaaiingen zijn, en daarna de bult operatief verwijderen met ruime marges.” De echo van de buik leverde geen aanwijzingen voor uitzaaiingen op. Dat gaf ons de kans om Samson gericht te behandelen. De operatie stond de volgende dag gepland.
Bij een mastocytoom is het cruciaal om niet alleen de zichtbare bult weg te halen, maar ook de onzichtbare uitlopers die vaak in het omliggende weefsel kruipen. Daarom moest er een marge van 2,5 centimeter rondom worden meegenomen. Bij Samson betekende dat een flinke wond. De operatie verliep voorspoedig. Het mastocytoom en het omliggende weefsel werden zorgvuldig verwijderd. Na de operatie lag Samson rustig te slapen met een keurig gehechte flank.
Tien dagen later kwam hij terug voor controle. Samson liep de spreekkamer binnen alsof er nooit iets gebeurd was, kwispelend en met een vrolijke blik. Zijn eigenaar straalde: “Hij is weer helemaal zichzelf. Hij speelt, hij eet, en hij kijkt me niet meer zo moe aan.” Ik bekeek de wond, die was keurig genezen. “Er is ook goed nieuws uit het laboratorium. Ze hebben het ingestuurde weefsel onderzocht en de snijranden zijn schoon. Dat betekent dat het mastocytoom volledig verwijderd is!”
Samsons eigenaar haalde opgelucht adem. “Dus hij is weer helemaal gezond?” “Ja,” zei ik met een glimlach, “maar we blijven hem natuurlijk goed in de gaten houden. Honden die een mastocytoom hebben gehad, kunnen er later nog eentje ontwikkelen. Dus we gaan Samson de komende tijd regelmatig controleren.”
Samson zelf leek niet geïnteresseerd in het medische verslag. Hij keek vooral naar mijn koekjespot. Toen hij een koekje kreeg, liet hij zich tevreden op de grond zakken. Zijn manier om te zeggen dat het hoofdstuk ‘bult’ voor nu afgesloten was.
Tips voor baasjes
Controleer uw huisdier regelmatig op butjes. Laat elk bultje nakijken. Ook kleine knobbeltjes kunnen iets betekenen. Een punctie geeft snel duidelijkheid. Vaak kan met een dunne naald al worden vastgesteld of een bultje onschuldig of kwaadaardig is. Wees alert op veranderingen. Groeit een bult, verandert hij van kleur of voelt hij hard aan, maak dan een afspraak bij de dierenarts voor een punctie.