"Boris laat het nu echt niet meer toe, hij begint te grommen en ik ben bang dat ik hem pijn doe," zei ze bezorgd. Boris, een flinke Labrador reu van zes jaar oud, werd kort daarna binnengebracht. Zijn baasje was zichtbaar ontdaan. Ze had een tekentang, een pincet, en zelfs een vergrootglas gebruikt, maar de ‘teek’ zat muurvast.
Toen Boris enthousiast de behandelkamer in sprong, kon ik meteen zien dat er iets niet klopte.“Hij zit rechts in zijn lies,” vertelde zijn baasje terwijl ze naar het buikje van Boris wees. Ik gaf Boris eerst een aai, zodat hij zich op zijn gemak voelde, en begon rustig naar de plek te zoeken waar de vermeende parasiet zich zou hebben vastgebeten. En ja hoor, daar zat iets: een klein, donker bobbeltje, keurig rond en ietsje uitpuilend. Maar… geen pootjes, geen monddelen, en zeker geen tekenkop.
“Dat is geen teek,” zei ik met een glimlach. “Dat is een tepel.”
“Een tepel?”
Er viel even een stilte. De ogen van Boris zijn baasje werden groot van verbazing. Ze keek me aan, vervolgens naar haar hond en daarna weer naar mij. En toen kwam de opluchting, gemengd met een tikkeltje schaamte.
“Maar… Boris is toch een reu? Die hebben toch geen tepels?” vroeg ze, licht in de war.
“Dat Boris een reu is dat klopt,” zei ik, “maar ook reuen hebben tepels. Tussen de acht en tien stuks, meestal netjes in een rijtje. Ze doen er niets mee, maar ze horen er gewoon bij.”
Ze keek nog een keer naar de plek op de buik van Boris, waarop ik haar uitlegde dat het donkere kleurtje gewoon pigment is, helemaal normaal. Het was een grappige, maar leerzame situatie. We konden er samen om lachen, en Boris kreeg een koekje voor zijn geduldige lijdzaamheid.
Voor zijn baasje was het een onverwacht lesje in de anatomie van honden, die ze waarschijnlijk niet snel zal vergeten. En hoewel het misschien een klein misverstand was, was het voor haar een geruststelling dat het geen teek was die haar hond lastigviel. Want teken zijn gevaarlijk. Ze kunnen niet alleen lokale irritatie veroorzaken maar ook ontstekingen. Daarnaast kunnen ze bij mensen de ziekte van Lyme veroorzaken. Dus voor de gezondheid van mens en dier is het belangrijk goed tegen teken te beschermen en teken tijdig te verwijderen.
Moraal van het verhaal? Niet alles wat eruitziet als een teek, is daadwerkelijk een teek. Soms zit er gewoon iets anders, zoals een tepel, op een plek waar je het niet verwacht. Als je twijfelt over de gezondheid van je huisdier, aarzel dan niet om contact op te nemen met je dierenarts. Want een goede dierenartspraktijk is er niet alleen voor zieke dieren, maar ook voor geruststelling en advies.
Marcel de Kruijff
Dierenarts bij Anicura Dierenkliniek Baarn