Vrolijk liep hij door de spreekkamer (de hond) en er leek op het eerste gezicht niets aan de hand. “Hij is niet zichzelf dokter,” sprak de eigenaar verontrust. Tja dat gaf niet direct een richting aan het onderzoek.
Ik begon met de standaardvragen die wij registreren onder de noemer: edpp. Oftewel: eten drinken plassen poepen. “Tja, hoe zal ik het zeggen, dan eet hij wat minder, dan eet hij wat meer. En de rest, ja mmmm eh ik weet het niet. ” mompelde hij. Dat hielp ook niet erg.
Het lichamelijk onderzoek leverde ook niet veel op. Goed gewicht, hart en longen in orde en bij het buikonderzoek leek het ook niet afwijkend. Ik stelde een bloedonderzoek en röntgenfoto’s van buik en borstholte voor. “Doet u alles wat u nodig vindt” zei hij. Nu ook enigszins wanhopig.
Het bloedonderzoek gaf geen enkele afwijking. Dat is natuurlijk goed nieuws, maar de diagnose was nog in geen velden of wegen te bekennen. Röntgenfoto’s borstholte: alles in orde.
Bij de foto’s van de buik zag ik een witte vlek die ik niet goed thuis kon brengen. Bij herhaling van het buikonderzoek voelde ik een verplaatsbaar pingpongbalachtige structuur die ik eerder niet gevoeld had. In combinatie met de foto’s en alle andere informatie begon mij wat te dagen. Ík denk dat Tyson een tumor aan de milt heeft.” zei ik enigszins opgelucht omdat ik eindelijk vermoedde wat er aan de hand was.
De eigenaar was echter helemaal niet opgelucht. We besloten direct tot operatie en om half tien in de ochtend lag Tyson al op de operatietafel. De pingpongbal was inderdaad een tumor die in de milt zat. De lever had bij inspectie geen afwijkingen dat betekende dat er in ieder geval geen zichtbare uitzaaiingen aanwezig waren. Ook in de foto’s van de borstholte had ik die niet gezien.
Ik kon de eigenaar geruststellen dat de operatie goed was gegaan en dat het onderzoek van de tumor nog extra informatie zou opleveren. Einde van de dag liep Tyson weer vrolijk mee. Ik vertelde de eigenaar dat we dit soort tumoren vaak pas diagnosticeerden als ze open waren gebarsten en de hond pas door bloedarmoede in elkaar gezakt in de spoeddienst bij ons kwam.
Dankzij de oplettendheid van de eigenaar en het op tijd naar de dierenarts gaan had Tyson de beste uitgangspositie om dit te overleven. Al helemaal toen bleek dat de tumor kwaadaardig was. Dan kan snel ingrijpen levensreddend zijn.
