Wat is dat nu weer zult u zich afvragen. En terecht, want er is weinig publiciteit aan gegeven. Maar op 10 december 2021 is er 200 jaar diergeneeskundig onderwijs in Nederland. De faculteit Diergeneeskunde viert dat met een aantal festiviteiten voor zover corona dat toelaat.
Maar voorafgaand aan de start van de viering is er sinds 24 oktober een estafette aan de gang waarin de ene dierenartsenpraktijk het veterinaire vuur naar een volgende dierenartsenpraktijk brengen. Zoals het olympisch vuur van Griekenland naar het land gebracht wordt waar de olympische spelen gehouden worden. Gestart op 24 oktober in Utrecht op de faculteit diergeneeskunde is via heel Nederland het veterinaire vuur doorgegeven. Uiteindelijk weer terugkomend in Utrecht op 10 december: de dag dat het diergeneeskundig onderwijs 200 jaar bestaat. Tijdens deze estafette was het ook mogelijk om geld te doneren voor diergeneeskundig onderzoek.
Eind 18e en begin 19e eeuw werd Nederland getroffen door meerdere epidemieën van runderpest. Op dat moment waren er alleen zogenaamde “empiristen” die diergeneeskunde bedreven. De overheid vond dat Nederland behoefte had aan wetenschappelijk opgeleide dierenartsen om de epidemie te bestrijden. De empiristen hadden weinig succes. Daarom werd de Veeartsenijkundige school opgericht. Een opleiding tot rundveearts en tot paardenarts, want daar was veel behoefte aan. De nieuwe dierenartsen werden eerst door de boeren met argwaan bekeken, maar toen men door invoeren van hygiëne en quarantaine maartregelen succes begon te boeken, nam de argwaan snel af. Maar empirie en kwakzalverij is tot de dag van vandaag nog niet uitgebannen.
In het begin van de 20e eeuw is diergeneeskundige een universitaire studie geworden. In de vijftiger jaren ontstond de behoefte aan geneeskunde voor het gezelschapsdier. Was in 1960 een röntgenapparaat nog een unicum, nu is de CT-scan al algemener geworden. De kennis en kunde op het gebied van de geneeskunde van de gezelschapsdieren is sinds die tijd exponentieel gegroeid. En qua productie van de veeteelt zijn we uniek in de wereld. Dat we daarmee een aantal andere problemen gecreëerd hebben, daarover schrijf ik graag een andere keer. En volgend jaar hebben wij ook een jubileum: Stroowaert bestaat dan dertig jaar. Ook dat zullen wij niet ongemerkt voorbij laten gaan.
