Op een ochtend kwam Meneer de Vries met zijn hond Jack op het spreekuur. Er zou een bultje op het oog zitten. “Dokter wilt u naar zijn rechteroog kijken. Daar zit een gek bultje op en het oog wordt rood. “ begon hij.
Ik onderzocht het oog. Hij moest opgemerkt hebben dat ik er een beetje van schrok. “Is het ernstig ?” vroeg hij en zijn gezicht betrok wat. Ik denk dat hij dacht dat een zalfje de zaak weer in orde zou kunnen brengen. “Ja, dat denk ik wel. Het hoornvlies is beschadigd en nu puilt het binnenste vliesje naar buiten door de oogdruk. Als dat knapt dan loopt het oog leeg.” Zei ik
“Oei,” zei hij verschrikt “Moet het oog er nu uit? Dat wil ik niet hoor.” Gelukkig kon ik hem gerust stellen. “We kunnen nu gelukkig er nog iets aan doen om het oog te behouden. De oorzaak is een zweer van het hoornvlies.” vertelde ik “Ik kan een laagje van het oogwit, dat een transparant laagje is, vrij preparen en over het gat heen hechten. Daardoor kan het oog behouden blijven als er geen complicaties optreden.”
Hechten aan het hoornvlies?” sprak hij verbluft “kan dat?” “daar gebruik ik een operatie microscoop voor. Want het hechtdraad wat ik daarvoor gebruik is met het blote oog nauwelijks te zien .Gelukkig lossen die hechtingen op en hoeven ze niet verwijderd te worden. “ Ik liet hem een foto zien van hoe het na de operatie eruit zou zien.
Hij moest ondanks de ernst van de situatie lachen. “Nu is het net een ooglapje! Dag Jack Sparrow pirate of the caribbean! “ Zei hij tegen de hond. Laten we het maar zo snel mogelijk doen. Want dan kan zijn oog behouden blijven! En dat deed ik.
