Niemand voelde zich verantwoordelijk voor het konijntje en het ging steeds slechter met haar. Ze kreeg nog wel eten, maar het hok verschonen schoot er regelmatig bij in. Zo ontstond er bij de achterpootjes een ontsteking van de huid ontstaan door de urine doordrenkte zaagselbodem. Er kleefde poep aan en het werd erger en erger.
Toen kwam er een goede Fee langs. Ze zag dat het slecht ging met het konijntje en wilde haar meenemen. De eigenaar was blij dat ze op een makkelijke manier van het diertje afkwam en de kinderen huilden nog wat krokodillentranen, maar eigenlijk waren ze al vergeten dat ze een konijn hadden. De goede Fee ging direct naar de dierenarts en die vond dat het zo erg was met een van de achterpoten dat het pootje geamputeerd moest worden. Geschokt verliet ze de praktijk.
Toen kregen wij een mailtje van haar. Omdat ze wat goede verhalen over ons gehoord had vroeg ze of wij er ook eens naar wilden kijken. En zo kwam Meissie, want zo heette ze intussen, bij mij op het spreekuur. Op de meegebrachte röntgenfoto’s zag het er niet best uit. Maar Meissie zat onder de poep en had een rode buik van de urinebrand, dus we besloten om Meissie eerst maar eens te wassen en alle poep te verwijderen. Toen kwam de schade pas ten volle aan het licht. Bij de goede achterpoot was er een gat in de huid en keek je zo op de pezen van het voetje. Bij de andere achterpoot was het grootste deel van de huid weg en een deel van de botjes van de hak waren verdwenen door de ontsteking.
Wat nu? Dat zag er echt niet goed uit. Voor de goede Fee was euthanasie eigenlijk geen optie. In de mail had ze geschreven dat ze zich wel in de schulden wilde steken om dit konijn te redden. We besloten het toch te proberen en als eerste de wonden te laten genezen. En we besloten dit tot het kerstproject van de praktijk te maken.
Behalve wat medicijnkosten gingen we de behandeling gratis voor haar uit te voeren. Een van onze dierenartsen is wond en verband expert. Dat kwam nu goed van pas. Gelukkig was na de eerste verbandwissel er al een spectaculaire vooruitgang te zien. Dat gaf de burger moed. Ondanks alle ellende was Meissie goed blijven eten en bleef nieuwsgierig We weten nog niet hoe het af zal lopen maar samen met de goede Fee zetten we met de hele praktijk ons in voor het herstel van Meissie die een beter lot verdiend na zo’n slechte start.
