Het was een rustige morgen. Het feit dat ik dacht: “Nu kan ik mooi wat administratie wegwerken” had me al moeten waarschuwen. En jawel hoor daar kwam de assistente met de mededeling: “Er komen twee benauwde katten aan.”
Snel werd de zuurstof kooi in gereedheid gebracht. Gelukkig hebben we er twee dus daar hoefden we ons geen zorgen om te maken. Terwijl ik met de eerste kat bezig was kwam de tweede ook binnen. Daar kon gelukkig de assistente de eerste opvang doen en terwijl de ene alvast in de zuurstofkooi zat begonnen we na het klinisch onderzoek, dat is het onderzoek van het dier met onze zintuigen: horen, kijken, voelen en ruiken. Met behulp van een thermometer en een stethoscoop. Dat is basis van het onderzoeksplan wat we daarna in ons hoofd opstellen.
Soms weten we dan meteen wat er aan de hand is, maar vaak moeten er toch nader onderzoek plaatsvinden. Zo ook hier. De eerste kat ging naar de röntgenruimte voor foto’s en ik kon intussen de andere kat onderzoeken. Daar vermoede ik een hartprobleem. Ook daar moesten foto’s gemaakt worden.
De eigenaren zaten samen in de wachtkamer en bespraken de symptomen van hun katten. Die waren gelijk. Toch bleek de ene vocht in de longen te hebben op basis van zijn hartprobleem en de ander een zware bronchitis met longontsteking erbij. Zo bleken ze twee totaal verschillende ziektes te hebben terwijl de eigenaren dachten dat ze hetzelfde hadden. Ze kregen dan ook twee totaal verschillende behandelingen.
Toen de eigenaren bij de balie stonden konden ze het nog nauwelijks bevatten dat twee katten met benauwdheid die in hun ogen hetzelfde hadden een totaal verschillende oorzaak hiervoor hadden. Tja, dacht ik toen ik weer aan mijn administratie zat: “hier was dokter Google nooit uitgekomen.”
